Wat mij sedert de update van deze zomer 2016 opvalt, is dat je als bestuurder - in mijn geval was de update een (groot) "succes" - eerder de indruk krijgt dat alles (of toch bijna) in orde is t.o.v. de ervaringen van de passagier naast de bestuurder.
Ik verduidelijk : na de uitgevoerde update die pakweg 2 uur duurde (?), kreeg ik een heel andere auto onder de voet (initieel geleverd in oktober 2015). Snedige acceleraties en een "smooth" en vloeiend optrekken vanuit zijn eerste tot z'n zesde op 120 km/u.
M'n geluk kon niet op.
M'n ontgoocheling ook niet, toen m'n echtgenote het stuur overnam, eveneens enthousiast reageerde, ondervond ik als passagier naast de bestuurster, schokkende verschijnselen bij het constant rijden in een vaste snelheid (zoals 50 - 70 - 90 of 120 km/u).
Dan vraag je je af wat is hier toch aan de hand ... ? Zou het dan toch aan de rijstijl van de bestuurder (bestuurster) liggen ? Helemaal niet dacht ik. Het is zoals Renault Belux netjes laat weten : je moet er leren mee leven want het is een typische eigenschap van de auto en zoiets als : "Je stelt te hoge eisen aan het model Kadjar" (sic).
Begin deze maand ging de auto binnen voor een onderhoudsbeurt en ja ook voor een "update" van het motormanagement. Opnieuw doet zich dat fenomeen voor : als bestuurder ervaar je een lichte verbetering (jawel), als passagier lijkt het er helemaal niet op.
Je wordt er moedeloos van.
O ja, tijdens dat laatste werkplaatsbezoek werd er gereden met een identieke Kadjar met enkele honderden kilometers op de teller. Of die auto ook schokte ?
Jawel hoor. Eerder miniem maar het schokkend rijden was er ... en wat was de climax ? De passagier naast de bestuurder merkte op dat de auto "schokvrij" reed. Als bestuurder leek dit helemaal niet zo.
Dat was de op zijn minst gezegd, mijn eigenaardigste recentste ervaring tot nu toe in deze materie.
